ေရွးေရွးတုန္းက မင္းသားတစ္ပါးသည္ နန္းေတာ္ထဲတြင္သာ ေနရျပီး တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ နန္းေတာ္ျပင္ပကုိမထြက္ရသည္႕အတြက္ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္တုိ႕ထံ၀င္၍ “သားေတာ္ေမာင္သည္ နန္းတြင္းမွာသာေနရျပီး တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွျပင္ပကုိမထြက္ရသည္႕အတြက္ညည္းေငြ႕ေၾကာင္း ၊နန္းေတာ္အျပင္ထြက္ကာ ေတာေတာင္ရွူ႕ခင္းမ်ားကုိ သြားေရာက္ၾကည္႕ခ်င္ သည္႕အတြက္ ခြင္႕ေတာင္းေလသည္။
အဲ႕ဒီအခါမွာ“ကုိယ္႕ကုိယ္ကုိ အႏၱရယ္ကေနလြတ္ကင္းေအာင္ ဂရုတစုိက္ပါလုိ႕အမွာစကားေျပာျပီး” ဘုရင္ၾကီးက ခြင္႕ျပဳေတာ္မူသတဲ႔။
အဲ႕ဒီအခါမွာ“ကုိယ္႕ကုိယ္ကုိ အႏၱရယ္ကေနလြတ္ကင္းေအာင္ ဂရုတစုိက္ပါလုိ႕အမွာစကားေျပာျပီး” ဘုရင္ၾကီးက ခြင္႕ျပဳေတာ္မူသတဲ႔။
တစ္ေန႕မွာ မင္းသားလည္းနန္းေတာ္ထဲက မည္သူမွမသိရေအာင္ မိမိတစ္ေယာက္တည္း နန္းေတာ္အျပင္ဘက္ကုိ တိတ္တဆိတ္ထြက္လာခဲ႔တယ္။
ဒီလုိနဲ႔မိမိသြားခ်င္တဲ႕ေတာေတာင္ေတြထဲေလွ်ာက္သြားခဲ႔တယ္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီးေ၀းေ၀းသြားတဲ႕အတြက္
မင္းသားလဲေမာပန္းလာသတဲ႕။အနားယူဖုိ႕ေတြးမိတယ္။နားဖုိ႕ေနရာရွာရင္းနဲ႔ အိမ္တစ္လုံးကုိမထင္မွတ္ဘဲ
အ႕ံၾသစြာန႕ဲေတြ႕လုိက္တယ္။ အိမ္ဘက္ကုိေလွ်ာက္သြားရင္း တစ္ျဖည္းျဖည္းနီးလာတဲ႕အခါ မွာေတာ႕
အိမ္ထဲကေနဆူညံသံေေတြၾကားလုိက္ရတယ္။
မင္းသားလဲအိမ္ထဲကုိမ၀င္ဘဲ
အိမ္ထဲကုိျမင္ႏုိင္မဲ႕အေပါက္တစ္ေနရာကေန ေခ်ာင္းၾကည္႕လုိက္တယ္။
ေခ်ာင္းၾကည္႕လုိက္တယ္။
မင္းသားေလးျမင္လုိက္တာကေတာ႕ မိမိနဲ႕အသက္အရြယ္တူေလာက္ရွိတဲ႕ ေခ်ာေမာလွပတဲ႕မိန္ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ
(လူဆုိးေတြနဲ႕တူတဲ႔) လူၾကီးေလးငါးေယာက္က ၀ုိင္းထားျပီးမိန္းကေလးဆီကေန ေရႊ၊ေငြေတြကုိအတင္းေတာင္းေနတယ္။
မိန္းကေလးကသူ႕မွာေပးစရာဘာမွမရွိဘူးလုိ႕ေျပာတဲ႔အခါ လူၾကီးထဲကတစ္ေယာက္က မိန္းကေလးကုိသတ္
ဖုိ႕လုပ္ပါတယ္။
အဲ႕ဒီအခ်ိန္မွာ
မင္းသားကေခ်ာင္းၾကည္႕ေနတဲ႕ေနရာကေန ထြက္လာျပီး “ရပ္လုိက္”လို႔ အားလုံးကုိေအာ္ျပီးေျပာလုိက္ပါတယ္။
လူၾကီးေတြဟာမိမိတုိ႕ထက္ငယ္ျပီး ဘယ္ကေန ဘယ္လုိေရာက္လာမွန္းမသိတဲ႕ လူရြယ္ကုိေဒါသထြက္စြာနဲ႕
၀ုိင္းျပီးတုိက္ခုိက္ပါေတာ႕တယ္။ မင္းသားကသူ႕ မွာျပန္လည္တုိက္ခုိက္ႏုိင္စြမ္းရည္ရွိ
မ၇ွိကုိမသိေတာ႕ျပန္ျပီးမတုိက္ခုိက္ႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ တုိက္ခုိက္ရင္းမင္းသားလဲက် သြားတဲ႕အခါ
က်မွ လူဆိုးးေတြလည္းထြက္သြားၾကတယ္။
မိန္းကေလးက
လဲက်သြားတဲ႔မင္းသားဆီသြားကာ ေပြ႕ထူျပီးဒဏ္ရာေတြကုိ ေဆးထည္႕ေပးပါတယ္။ မိမိအသက္ကုိကယ္တင္လုိက္တဲ႔အတြက္
ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကုိိလည္း ေျပာပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႕ညေရာက္လာေတာ႕
မိန္းကေလးက မင္းသားကုိဒဏ္ရာေတြနဲ႔ေကာင္းစြာအိပ္ဖုိ႕လုိတဲ႔အတြက္ အိမ္အေပၚတြင္အိပ္ရန္
ေျပာသတဲ႔။ သူမကေတာ႔အိမ္ရဲ႔ေအာက္မွာ အိပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္႕အခါ မင္းသားက “မိန္းကေလးျဖစ္လုိ႕
လုံျခဳံစိတ္ခ်မွူ႕ရွိရန္ အိမ္အေပၚတြင္သာအိပ္ရန္ျပန္ျပီးေျပာပါတယ္။
မနက္မုိးလင္းေတာ႕
မင္းသားက မေန႕က ဓါးျပလူဆုိးေတြကုိ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတယ္။အဲ႕ဒီအတြက္ ဓါးျပလူဆုိးေတြကုိ
ျပန္လည္တုိက္ခုိက္ႏုိင္ဖုိ႕အတြက္ မိမိတတ္စြမ္းသေလာက္ စျပီးေလ႕က်င္႕ပါတယ္။ ရက္၊လေတြၾကာလာေတာ႕
ျပန္လည္ျပီး တုိက္ခုိက္ႏုိင္တဲ႕စြမ္းရည္ေတြ တက္ေျမာက္က်ြမ္းက်င္လာပါတယ္။
တစ္ေန႕မွာဓါးျပလူဆုိးေတြဟာ
မိမိတုိ႕မသတ္လုိက္ရတဲ႔ မိန္းကေလးဆီကုိျပန္သြားျပီး ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ႏွိပ္စက္ၾကမယ္လုိ႕ေျပာကာ
မိန္းကေလးရွိတဲ႔ဆီကုိ ထြက္လာခဲ႔ၾကတယ္။
အဲ႕ဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ႕လာေနတာကုိအေ၀းကေနမင္းသားကေတြ႕ေတာ႕ အိမ္နဲ႕မနီးမေ၀းနားမွာ လူဆုိးေေတြမျမင္ႏုိင္ေအာင္ မျမင္ႏုိင္ေအာင္ပုန္းေန လုိက္ပါတယ္။
အဲ႕ဒီအခ်ိန္မွာ သူတုိ႕လာေနတာကုိအေ၀းကေနမင္းသားကေတြ႕ေတာ႕ အိမ္နဲ႕မနီးမေ၀းနားမွာ လူဆုိးေေတြမျမင္ႏုိင္ေအာင္ မျမင္ႏုိင္ေအာင္ပုန္းေန လုိက္ပါတယ္။
လူဆုိးေတြမိန္းကေလးဆီ
ေရာက္လာျပီး ေအာ္သံၾကားလုိက္တဲ႔အခါမွာေတာ႕ မင္းသားက ပုန္းေနတဲ႕ေနရာကေနထြက္လာျပီး “ေဟ႕…..ရပ္လုိက္”
လို႔ေျပာကာ စတင္ျပီးတိုက္ခုိက္ပါေတာ႕တယ္။ ဒိတစ္ခါေတာ႕ဓါးျပလူဆုိးေတြဟာ မင္းသားကုိ ႏုိင္ေအာင္ျပန္လည္တုိက္ခုိ္က္ႏုိင္စြမ္းမရွိဘဲ
တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္လဲၾကေသဆုံးကုန္ပါေတာ႕တယ္။
အႏၱရယ္ေတြျပီးဆုံးသြားတဲ႔အခါ
မင္းသားက “မိမိကနန္းေတာ္ထဲကလာတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘုရင္႕ရဲ႕သားေတာ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း”ေျပာကာ
မိန္းကေလးကုိလည္း တစ္ေယာက္တည္းေတာထဲတြင္ မေနသင္႕
ဘူးလုိ႕ေျပာျပီး နန္းေတာ္သုိ႕ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။
နန္းေတာ္ကို
ေရာက္ေတာ့ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္တုိ႕ထံ အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပကာ ခြင္႕ပန္ျပီးမိန္းကေလးႏွင္႕လက္ထပ္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ သက္ဆုံးတုိင္ ေနထုိင္သြားပါေတာ႕တယ္။